De legende van het Solse Gat
Er zijn allerlei verschillende verhalen over het ongeveer twintig bij veertig meter grote gat in de grond bij Drie.
Volgens een van de meest gangbare legenden stond hier ooit een klooster. Maar: 'De broeders die er woonden hadden hun zielen aan de duivel verkocht. Ze leefden in overdaad en weelde. 's Nachts kwamen er heksen uit de omgeving op bezoek. Er werd wijn gedronken uit emmers. De hele nacht werd er in het klooster gegeten en gedanst. Tot op een kerstnacht een verschrikkelijke storm over de Veluwe trok. Iedereen verschool zich angstig in huis tot er om middernacht een enorme donderslag klonk. Daarna ging de storm liggen.
De volgende ochtend kwam een jongetje het dorp binnenrennen en vertelde dat het klooster in het bos in het geheel was verdwenen en er op die plaats een ijzingwekkend diepe kuil ontstaan was. De bomen er omheen lagen ontworteld ter aarde. Alle bewoners wilden het wonder zien. Men vond nog een met klinkertjes geplaveid straatje en de brede, statige laan; dat was alles wat van het klooster restte. De aarde had zich geopend en zich weer gesloten. Sindsdien hoor je rond middernacht, wanneer je heel goed luistert, de klokken van het klooster schor luiden. De dansende bomen vormen samen met het Solse Gat een prachtig beeld. Op de bankjes kun je heerlijk bij het Solse Gat zitten en mijmeren over alle spannende verhalen.
Volgens een van de meest gangbare legenden stond hier ooit een klooster. Maar: 'De broeders die er woonden hadden hun zielen aan de duivel verkocht. Ze leefden in overdaad en weelde. 's Nachts kwamen er heksen uit de omgeving op bezoek. Er werd wijn gedronken uit emmers. De hele nacht werd er in het klooster gegeten en gedanst. Tot op een kerstnacht een verschrikkelijke storm over de Veluwe trok. Iedereen verschool zich angstig in huis tot er om middernacht een enorme donderslag klonk. Daarna ging de storm liggen.
De volgende ochtend kwam een jongetje het dorp binnenrennen en vertelde dat het klooster in het bos in het geheel was verdwenen en er op die plaats een ijzingwekkend diepe kuil ontstaan was. De bomen er omheen lagen ontworteld ter aarde. Alle bewoners wilden het wonder zien. Men vond nog een met klinkertjes geplaveid straatje en de brede, statige laan; dat was alles wat van het klooster restte. De aarde had zich geopend en zich weer gesloten. Sindsdien hoor je rond middernacht, wanneer je heel goed luistert, de klokken van het klooster schor luiden. De dansende bomen vormen samen met het Solse Gat een prachtig beeld. Op de bankjes kun je heerlijk bij het Solse Gat zitten en mijmeren over alle spannende verhalen.
